ایران، یزدبا رصد کردن شهر یزد در چند دهه اخیر، در مییابیم آن یزد دوست داشتنی که همهمان میشناسیم در میان شهری ناشناس و بیهویت محاصره گشته است. این دو شهر که یکی محصول هزاران سال سکونت است و دیگری زاده پنج دهه گذشته ، آنچنان با یکدیگر در تقابلاند، که گویی دیواری نامرئی بین آنها افراشته شده است. اینطور به نظر میرسد که در ساختار شهر امروزی یزد، حلقهای رابط میان گذشته و حال، گم گشته است.
امروزه در برخی مناطق شهر یزد، به وضوح مرزی مشخص میان بافت قدیم و جدید رویت میشود. این مرز در بخشهایی در حال جابه جایی بوده و به نفع شهر جدید در حال گسترش است. در نگاه کلان، ساختمان نظام مهندسی یزد فراتر از یک اداره معمول، به عنوان یک دانه شهری هم نقش حلقه اتصال را ایفا میکند و هم خانهای برای مهندسان استان.
خانه نظام مهندسی یزد همچنین با شعار “ تعامل، شفافیت، حیات”، مرز میان شهر و ساختمان را بازتعریف نموده تا ضمن بالا بردن بهرهوری اداره، مراجعان بتوانند با آگاهی کامل از جریانات روز، حقوق خود را مطالبه کرده و در فضایی باز با یکدیگر به گفتگو بنشینند. در این پروژه، برای پوسته نیمه شفاف جدارههای داخلی، از حصیر درخت ارغوان استفاده شده است، تا ضمن تامین عملکردهای موجود، به احیای این هنر رو به فراموشی نیز کمک شود. همچنین سعی شده است با پرهیز از به کاربردن عینی عناصر گذشته معماری یزد که متعلق به دوره خودشان بودهاند، از مفاهیم و تداعیهای موجود در بستر کمک گرفته تا ساختمانی متناسب با “حال”مان بسازیم.
حصیربافی به عنوان یکی از قدیمی ترین صنایع دستی مردم یزد، کاری جنبی و بخشی از اوقات فراغت آنان را پر میکرده است. به دلیل وجود نخلستانهای خرما در شهرستان بافق و اردکان، این شغل نیز به موازات شغل کشاورزی در این مناطق رواج داشته است. هنوز هم با وجود اینکه از میزان آن بسیار کم شده ولی کم و بیش بخصوص در بین زنان رواج دارد. حصیربافی شامل شش مرحله بوده که به ترتیب چیدن برگها، خیساندن، جدا کردن پرهای برگها از شاخهها، رنگ آمیزی، بافتن حصیر و مراحل تکمیلی است. گاهی به جای استفاده از درخت نخل، از درخت ارغوان برای حصیربافی استفاده میشود که از لحاظ رنگ، جنس و انعطاف متفاوت است. در این پروژه برای پوسته نیمه شفاف جدارههای داخلی، از حصیر درخت ارغون استفاده شده است. تا ضمن تامین عملکردهای موجود، به احیای این هنر رو به فراموشی نیز کمک شود.
عکسهای پروژه
