این خانه متعلق به خانواده‌ای جوان است که در ترسیم آرزوهای خود برای داشتن خانه ایده آل و قبول ایده‌های متفاوت مرز مشخصی نداشته؛ آنها به دنبال رسش به ایده‌آل‌ترین گزینه با کیفیتهای متفاوت برای زندگیشان بودند و تیم طراحی در این راستا به بازتعریف برخی الگوها و عناصر در قالب الگوی متداول مسکونی تک واحدی در شهر یزد پرداختند.

خانه بی مرز در دو طبقه شکل گرفته است. در این پروژه سعی شد به تعریف متفاوتی از الگوی واحدهای دوبلکس دست یابیم. در این الگو در طبقه همکف فضاهای خدماتی در مجاورت فضاهای مربوط به زندگی فرزندان شامل اتاقهای خواب، نشیمن کوچک مشرف به حیاط و یک آشپزخانه کوچک تعریف شد. این تصمیم منجر به این شد تا در طبقه اول سطح بسیار گسترده‌ای از فضاهای متفاوت شکل بگیرد که مرز بین آنها برداشته شده و بصورت یکپارچه دیده می‌شوند. در این طبقه مطابق سبک زندگی خانواده سه نشیمن با کیفیتهای متفاوت اما بدون مرز مشخصی با یکدیگر و در ارتباط با یکدیگر شکل گرفته است.

در راستای کمرنگ شدن مرز بین طبقات به تعریف یک حفره‌ای مرکزی در دل طبقات پرداختیم تا به کمک آن ارتباط معناداری بین دو طبقه ایجاد کنیم. این حفره به شکل یک وید مرکزی که با یک تک درخت و سقفی که سهمی از آسمان را به ساکنین هدیه می‌دهد؛ کیفیات متفاوتی را به زندگی آنها می افزاید. و در نهایت درون این وید مرکزی پله‌ای مجسمه‌وار به عنوان عنصری ارتباطی و اتصال دهنده طبقات تعریف شد.