خانه دوست متعلق به خانوادهای از دو نسل متفاوت میباشد.این بنا در سه طبقه شکل گرفته است؛ طبقه همکف متعلق به پدر و مادر خانواده و طبقه اول در اختیار دختر خانواده میباشد. در طبقه زیرزمین ، در مجاورت گودال باغچه یک سوئیت در نظر گرفته شده است. این حوزه علاوه بر تامین شرایط آسایش اقلیمی امکان برپایی دورهمی های اخر هفته را نیز برای ساکنین فراهم میکند. در راستای تامین خواستههای کارفرما که مسئله محرمیت و عدم دید از همسایگیها را بعنوان نکتهای کلیدی مطرح کرده بودند؛ تیم طراحی بدنبال معطوف کردن دیدها به داخل و کنترل دید از خارج بنا بوده است..
نحوه ورود نور به بنا و عدم اتکا به یک نورگیر انتهایی از نکات دیگری بوده است که باتوجه به عرض کم زمین به عنوان یکی از چالشهای پروژه مطرح شده است. با تعریف یک گودال باغچه میانی، مسئله چگونگی ارتباط آن با حیاط بیرونی بوجود میآید. پاسخ به این مسئله بنا را به سمت قرارگیری در یک دوگانه ای میان داخل و خارج برده است. تیم طراحی با بازتعریف سکانسهای متنوع در مقطع ، بدنبال فرمدهی به این دوگانگی و شکلگیری ادبیات کلی پروژه بوده است.