چالش اساسی طراحی گذر سیاه کوه تنش میان برنامه و جغرافیاي آن بود. استراتژي که براي حل کردن این موضوع در فرایند طراحی پیش گرفته شد، تعریف پل به عنوان گذري براي تماشا بود که در انتها به نظرگاهی با دید 360 درجه می‌رسد. با تعریف مسیر دسترسی در یک سمت دامنه‌ي کوه، پل علاوه بر محلی براي تماشاي طبیعت بکر منطقه، به عنوان مسیري براي رسیدن به نظرگاه در سمت دیگر کوه در نظر گرفته شد. با تعریف نظرگاهی با دید 360 درجه، سعی شد با ایجاد آبشار مصنوعی در زیر آن و ایجاد کف شیشه اي، هیجان قرارگرفتن بر روي نظرگاه را دو چندان کنیم و از طرفی وزن نظرگاه به عنوان لنگرگاهی براي عرشه‌ي 365 متري پل عمل کند. مکان قرارگیري دکل‌هاي پل به گونه انتخاب شد که با برنامه‌هاي آتی منطقه مانند احداث تله کابین، تله سیژ و … بیشترین همخوانی را داشته باشد. از طرفی فرم دوار نظرگاه امکان اضافه شدن تجهیزات مربوط به بانجی جامپینگ و دیگر ورزشهاي مرتبط را فراهم می‌کند. با خالی بودن وسط نظرگاه امکان اضافه شدن آسانسور و دیگر تجهیزات مرتبط جهت توسعه‌هاي آتی نیز وجود دارد.
سعی شد با قرارگرفتن مسیر دسترسی در یک سمت دامنه کوه، کمترین مداخله و تخریب را در طبیعت بکر منطقه داشته باشیم. در طول مسیر، فضاهایی جهت استراحت نیز در نظر گرفته شد تا علاوه بر تعریف چشم اندازهاي متنوع در ترازهاي ارتفاعی مختلف از طولانی بودن مسیر نیز کاسته شود. با توجه به شرایط اقلیمی منطقه، بر روي عرشه پل در ترازي بالاتر از دید انسان، پوسته متخلخلی جهت سایه اندازه‌اي در نظرگرفته شد که این پوسته در میانه عرشه پل به هم می رسد.

  • طول عرشه پل: ۳۶۵ مترمربع
  • ارتفاع دکل: ۶۵ مترمربع
  • ارتفاع از سطح رودخانه: ۱۱۰ مترمربع

تصاویر پروژه